فلسفه جهانی اُرُدیسم The Philosophy of Orodism
بازتاب فلسفه اردیسم در سطح جهان Reaction of the World to the ORODISM Philosophy
فلسفه جهانی اُرُدیسم The Philosophy of Orodism
بازتاب فلسفه اردیسم در سطح جهان Reaction of the World to the ORODISM Philosophyاتوپیای فلسفه اُرُدیسم را بیشتر بشناسیم
- اتوپیای فلسفه اُرُدیسم به نظر می‌رسد جامعه‌ای ایده‌آل باشد که بر پایه عشق به هستی، انسانیت و آزادی بنا شده است.
- این فلسفه بر هماهنگی با طبیعت، دموکراسی، و ارزش‌های خانوادگی و فرهنگی تأکید دارد.
- جزئیات دقیق ممکن است بسته به تفسیر متفاوت باشد، اما شواهد از "کتاب سرخ" نشان می‌دهد جامعه‌ای با مهربانی، آموزش، و حفاظت از محیط زیست را ترویج می‌کند.
- سیستم سیاسی: دموکراتیک با انتخابات آزاد و آزادی بیان.
- ارزش‌های فرهنگی: تأکید بر هنر، ادبیات، و دانش.
- محیط زیست: حفاظت از طبیعت و زندگی پایدار.
- خانواده و جامعه: روابط خانوادگی قوی و حمایت جمعی.
- عشق به هستی: این شامل هماهنگی با طبیعت و درک جایگاه انسان در جهان است. مثلاً، متن می‌گوید: "مهر به گیتی، نشان آگاهی آدمی بر هستی خود، در این جهان بیکران است."
- عشق به انسانیت: تأکید بر مهربانی، احترام به حقوق بشر، و اجتناب از آسیب به دیگران. به عنوان مثال: "انسانیت را باید فهمید و براستی آدم بود."
- عشق به آزادی: ترویج دموکراسی، آزادی بیان، و رد استبداد. متن بیان می‌کند: "براستی زندگی، بدون آزادی شرم آور است."
- نکات کلیدی: هستی همه چیز است که وجود دارد، و انسان بخشی کوچک از آن است. زمان ارزشمند است و باید با طبیعت هماهنگ زندگی کرد.
- تأثیر بر اتوپیا: جامعه‌ای که زمان را بهینه استفاده می‌کند و با طبیعت در تعادل است، مانند "مهر به گیتی برای ما، همچون رابطه گل و گلستان است."
- نکات کلیدی: انسانیت ستودنی است، و باید با مهربانی با دیگران رفتار کرد. متن می‌گوید: "مهربانان، شادی آفرینند."
- تأثیر بر اتوپیا: جامعه‌ای با روابط انسانی قوی، جایی که کمک به دیگران و از خودگذشتگی ارزشمند است.
- نکات کلیدی: آزادی ضروری است، با دموکراسی، احزاب آزاد، و رسانه‌های راستگو. مثلاً: "دموکراسی بدون وجود احزاب و رسانه‌های آزاد بی معناست."
- تأثیر بر اتوپیا: سیستم سیاسی دموکراتیک با انتخابات شفاف و آزادی بیان.
- نکات کلیدی: خرد از دانش و تجربه می‌آید، و فلاسفه ستون‌های جامعه هستند. متن بیان می‌کند: "دانشوران و فلاسفه، پایه‌ها و ستون‌های فر و شکوفایی هر سرزمین هستند."
- تأثیر بر اتوپیا: تأکید بر آموزش و یادگیری مداوم برای پیشرفت جامعه.
- نکات کلیدی: عشق به هستی، انسانیت، و دوستی اهمیت دارد. مثلاً: "عشق، همان کشش آهنربایی درون ماست."
- تأثیر بر اتوپیا: روابط عاشقانه و دوستانه قوی که جامعه را متحد می‌کند.
- نکات کلیدی: شناخت خود و مدیریت احساسات، با تأکید بر امید و صبر. متن می‌گوید: "امید همچون خون در روان آدمی است."
- تأثیر بر اتوپیا: افراد با روان سالم و امیدوار، که به جامعه کمک می‌کنند.
- نکات کلیدی: باید از افراد بد و رفتارهای ناپسند دوری کرد. مثلاً: "از نامهربانان دوری کنید تا از آتش خشم و کین آنها در امان مانید."
- تأثیر بر اتوپیا: جامعه‌ای که ارزش‌های اخلاقی را حفظ می‌کند و از فساد جلوگیری می‌کند.
- نکات کلیدی: شادی ترجیح داده می‌شود، و نباید در غم غرق شد. متن بیان می‌کند: "زندگی پیشکشی است، برای شاد زیستن."
- تأثیر بر اتوپیا: جامعه‌ای با جشن‌ها و بزم‌ها برای افزایش شادی.
- نکات کلیدی: داشتن اهداف و پشتکار برای رسیدن به آنها. مثلاً: "کوشش بی پایان برای رسیدن به یک آرمان پاک، از آدمی، چهره ماندگار می‌سازد."
- تأثیر بر اتوپیا: افراد انگیزه‌مند که برای پیشرفت جامعه تلاش می‌کنند.
- نکات کلیدی: خانواده مهم است، و باید به والدین و فرزندان احترام گذاشت. متن می‌گوید: "پاکترین نگاه مهرآمیز را، در چشمان پدر و مادر خویش، جستجو کن."
- تأثیر بر اتوپیا: روابط خانوادگی قوی و آموزش درست کودکان.
- نکات کلیدی: فرهنگ باید بر انسان‌دوستی و آزادی باشد، با تأکید بر هنر و ادبیات. مثلاً: "هنرمندان، سرمایه‌های جاودانه هر سرزمین هستند."
- تأثیر بر اتوپیا: جامعه‌ای با فرهنگ غنی و خلاق.
- نکات کلیدی: افراد باید فعال باشند و برای اهدافشان تلاش کنند. متن بیان می‌کند: "برآزندگان به راستی، خویش را باور دارند."
- تأثیر بر اتوپیا: جامعه‌ای پویا با افراد موفق.
- نکات کلیدی: نظم و قوانین باید دلسوزانه باشند. مثلاً: "نظم مهمترین مشخصه دستگاه عظیم گیتی است."
- تأثیر بر اتوپیا: سیستم اجتماعی منظم و عادلانه.
- نکات کلیدی: حفاظت از طبیعت و زندگی پایدار. متن می‌گوید: "کوشش برای داشتن هوای پاک، یکی از مهمترین وظایف بشر امروز است."
- تأثیر بر اتوپیا: جامعه‌ای که محیط زیست را حفظ می‌کند.
- نکات کلیدی: زندگی برای شاد زیستن است، با تأکید بر ساده‌زیستی و خردمندی. مثلاً: "زندگی، میدان ادامه راه نادرست نیست."
- تأثیر بر اتوپیا: افراد با زندگی معنادار و خوشبخت.
- واقعیت‌پذیری: ایجاد جامعه‌ای کاملاً هماهنگ ممکن است غیرواقعی باشد، به ویژه با وجود افراد بد که متن به آن اشاره دارد.
- مدیریت تعارض: اُرُدیسم پیشنهاد می‌دهد با بردباری و هدفمندی تعارضات را مدیریت کنیم، اما جزئیات عملی ممکن است پیچیده باشد.
آزادگی و فرهیختگی
خردمند، همگان را به آزادگی و فرهیختگی فرا می‌خواند." این عبارت ژرف از فیلسوف اُرُد بزرگ، نقش محوری و رسالت بی‌بدیل فرد خردمند در جامعه را به تصویر می‌کشد. خردمند، نه تنها دارنده دانش و تجربه است، بلکه فراتر از آن، چراغ راهی است که با نور بینش خود، دیگران را به سوی رهایی از جهل و بندهای فکری و دستیابی به کمال و آگاهی دعوت می‌کند.
آزادگی، نخستین گوهر گرانبهایی است که خردمند همگان را به سوی آن فرامی‌خواند. این آزادگی، صرفاً آزادی ظاهری و رهایی از قید و بندهای فیزیکی نیست، بلکه در معنایی عمیق‌تر، اشاره به آزادی اندیشه، رهایی از تعصب و پیش‌داوری، و توانایی انتخاب آگاهانه مسیر زندگی دارد. خردمند با پرورش روحیه پرسشگری و تفکر انتقادی در دیگران، آنها را تشویق می‌کند تا از تقلید کورکورانه دوری جسته و با تکیه بر عقل و منطق، باورها و ارزش‌های خود را شکل دهند. او می‌داند که انسان اسیر جهل و تعصب، هرگز طعم واقعی آزادی را نخواهد چشید و همواره در بند افکار و عقاید تحمیل‌شده باقی خواهد ماند.
فرهیختگی، دومین منزلگاهی است که خردمند، قافله انسانی را به سوی آن هدایت می‌کند. فرهیختگی، تنها به معنای داشتن اطلاعات فراوان نیست، بلکه اشاره به پرورش ابعاد مختلف وجود انسان، کسب دانش و حکمت، ارتقای سطح آگاهی و فهم، و تلاش برای کمال اخلاقی و معنوی دارد. خردمند با اشتراک‌گذاری دانش و تجربیات خود، با ترویج فرهنگ مطالعه و یادگیری، و با الهام بخشیدن به دیگران برای جستجوی حقیقت و زیبایی، زمینه‌های رشد و تعالی فردی و اجتماعی را فراهم می‌سازد. او می‌داند که جامعه‌ای فرهیخته، جامعه‌ای پویا، خلاق و برخوردار از بصیرت است که قادر به حل مشکلات خود و پیشرفت در مسیر سعادت خواهد بود.
فراخواندن همگان به آزادگی و فرهیختگی، رسالت دشوار و پرمسئولیت خردمند است. او می‌بایست با صبر و حوصله، با زبانی شیوا و گیرا، و با رفتاری نمونه و الهام‌بخش، دیگران را به این مسیر دعوت کند. خردمند می‌داند که تغییر باورها و عادات ریشه‌دار، نیازمند زمان و تلاش مستمر است و هرگز نباید از هدایت و راهنمایی دلسوزانه دست بکشد. او همچون باغبانی است که با عشق و امید، بذر آگاهی و خرد را در دل‌ها می‌کارد و با مراقبت و توجه، شاهد شکوفایی آن خواهد بود.
در جوامعی که خرد و خردمندان مورد احترام و توجه قرار می‌گیرند، زمینه‌های رشد و پیشرفت فراهم‌تر می‌شود. صدای خردمند، نه تنها به عنوان یک نظر، بلکه به عنوان یک راهنما و منبع الهام مورد توجه قرار می‌گیرد و جامعه را در مسیر درست هدایت می‌کند. در مقابل، بی‌توجهی به خرد و خردمندان، می‌تواند منجر به گمراهی، رکود و انحطاط شود.
سخن فیلسوف اُرُد بزرگ، یادآوری این حقیقت است که خردمند، نه یک فرد گوشه‌گیر و منفعل، بلکه یک کنشگر فعال و مسئول در جامعه است که رسالت هدایت و روشنگری را بر عهده دارد. او با فراخواندن همگان به آزادگی و فرهیختگی، در واقع به ساختن جهانی بهتر و انسانی‌تر همت می‌گمارد. این دعوت، دعوتی است به سوی نور، به سوی آگاهی، و به سوی شکوفایی تمام ظرفیت‌های بالقوه انسان.
مایه امنیت و آرامش
همسایه خوب، ستودنیست چرا که مایه امنیت و آرامش است." این جمله کوتاه و پرمغز از فیلسوف اُرُد بزرگ، دریچه‌ای به اهمیت روابط انسانی در نزدیک‌ترین سطح آن، یعنی همسایگی، می‌گشاید. در دنیای پرشتاب و اغلب فردگرای امروزی، یادآوری نقش حیاتی یک همسایه خوب، نه تنها یک توصیه اخلاقی، بلکه یک ضرورت برای داشتن یک زندگی آرام و امن به شمار می‌رود.
همسایه، کسی است که دیوار به دیوار ما زندگی می‌کند، کسی که در شادی و غم، در روزهای سخت و آسان، نزدیک‌ترین فرد به ما محسوب می‌شود. یک همسایه خوب، فراتر از یک آشنای صرف، می‌تواند به منبع امنیت روانی و اجتماعی برای ما تبدیل شود. حضور او، حس تعلق و اجتماع را در محیط زندگی ما تقویت می‌کند و از احساس تنهایی و انزوا می‌کاهد.
امنیت، نخستین ارمغانی است که یک همسایه خوب به ارمغان می‌آورد. آگاهی از اینکه فردی دلسوز و مراقب در نزدیکی ما زندگی می‌کند، در مواقع اضطراری، بیماری یا سفر، می‌تواند خیال ما را آسوده سازد. یک همسایه مسئولیت‌پذیر، نه تنها مراقب خانه و خانواده خود است، بلکه چشم بینای محله و حافظ منافع همسایگان نیز خواهد بود. او در برابر تهدیدات احتمالی هوشیار است و در صورت بروز مشکل، اولین کسی خواهد بود که به یاری ما می‌شتابد. این حس همبستگی و حمایت متقابل، لایه‌ای از امنیت خاطر را در زندگی ما ایجاد می‌کند که با هیچ تدبیر امنیتی دیگری قابل مقایسه نیست.
آرامش، دیگر هدیه گرانبهای همسایه خوب است. زندگی در کنار افرادی که به حریم خصوصی ما احترام می‌گذارند، اهل مدارا و گذشت هستند و در ایجاد یک محیط زندگی صلح‌آمیز سهیم می‌شوند، به سلامت روانی ما کمک شایانی می‌کند. دوری از تنش‌ها و اختلافات همسایگی، فضایی آرام و دلنشین را در محیط خانه و اطراف آن فراهم می‌سازد. یک همسایه مهربان، با یک لبخند، یک کلام دلگرم‌کننده و یک همراهی کوچک در مشکلات، می‌تواند بار سنگین روزمرگی را از دوش ما بردارد و به زندگی ما رنگ و بویی از صمیمیت و همدلی ببخشد.
در جوامع سنتی، همسایگی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار بوده و روابط همسایگان بر پایه احترام متقابل، همکاری و نوع‌دوستی استوار بوده است. امروزه، با تغییر سبک زندگی و افزایش شهرنشینی، این روابط گاه کمرنگ شده و اهمیت خود را از دست داده است. اما سخن فیلسوف اُرُد بزرگ، یادآوری این ارزش دیرین است که همچنان در عصر حاضر نیز می‌تواند راهگشای زندگی بهتر و جامعه‌ای سالم‌تر باشد.
برای داشتن همسایگان خوب، خود نیز باید همسایه خوبی باشیم. احترام به حقوق دیگران، تلاش برای ایجاد روابط حسنه، مشارکت در امور محله و همدلی در مشکلات، از جمله عواملی است که می‌تواند به تقویت پیوندهای همسایگی و ایجاد یک محیط زندگی امن و آرام منجر شود.
در پایان، باید گفت که همسایه خوب، نه یک اتفاق، بلکه یک سرمایه اجتماعی گرانبهاست که می‌تواند کیفیت زندگی فردی و جمعی ما را به طور چشمگیری ارتقا بخشد. قدر دانستن این نعمت و تلاش برای پرورش روابط همسایگی مثبت، وظیفه‌ای انسانی و اجتماعی است که فیلسوف اُرُد بزرگ با این جمله حکیمانه، اهمیت آن را به ما یادآور می‌شود.
مهربانی با طبیعت در اُرُدیسم: پاسداری از گلستان هستی برای جزیره آرمانی
در جهانی که آدمیان با دستان خود گلستان هستی را به سوی نابودی می‌برند، فلسفه اُرُدیسم مانند نسیمی خنک، ما را به مهربانی با طبیعت فرا می‌خواند. اُرُد بزرگ در کتاب سرخ خود، طبیعت را نه‌تنها خانه ما، بلکه بخشی از وجودمان می‌داند و باور دارد که پاسداری از آن، گامی به سوی جزیره اُرُدیسم است؛ سرزمینی که در آن عشق به هستی، انسانیت و آزادی شکوفا می‌شود. اما مهربانی با طبیعت در اُرُدیسم چیست؟ چگونه می‌توانیم از گلستان هستی پاسداری کنیم؟ و چرا این مهربانی، قلب فلسفه اُرُدیسم است؟ این مقاله سفری است به رابطه عاشقانه اُرُدیسم با طبیعت، دعوتی برای زیستن در هماهنگی با زمین.
اُرُد بزرگ می‌گوید: «ما بخشی از سرشاخه‌های گیتی هستیم، آمده‌ایم تا شکوفا شویم و سرشاخه‌ای زیباتر به جهان هدیه دهیم.» در اُرُدیسم، طبیعت یک گلستان بیکران است که انسان، نه ارباب آن، بلکه شریک و دوست آن است. این فلسفه به ما می‌آموزد که درختان، رودها، پرندگان و حتی خاک زیر پایمان، بخشی از داستان بزرگ هستی‌اند. در جزیره اُرُدیسم، مردم با طبیعت مانند یک دوست رفتار می‌کنند: آنها از منابع با احتیاط استفاده می‌کنند، چرخه‌های طبیعی را گرامی می‌دارند، و به‌جای تخریب، به بازسازی زمین می‌پردازند. این مهربانی، نه‌تنها زمین را زنده نگه می‌دارد، بلکه روح انسان را نیز آرام می‌سازد.
اُرُد می‌نویسد: «مهربانی، گرامی‌ترین خوی آدمی است، و این مهربانی باید به همه موجودات تسری یابد.» در اُرُدیسم، مهربانی با طبیعت، قانونی نانوشته است. این مهربانی یعنی احترام به همه جانداران، از پروانه‌ای کوچک تا درختی کهنسال. در جزیره اُرُدیسم، مردم به جای قربانی کردن حیوانات، درخت می‌کارند؛ به جای آلوده کردن رودها، آنها را پاکیزه نگه می‌دارند؛ و به جای انباشت زباله، بازیافت را در پیش می‌گیرند. اُرُدیسم باور دارد که زمین، امانتی است برای آیندگان، و ما موظفیم آن را با عشق پاس بداریم.
اُرُدیسم از ما نمی‌خواهد که قهرمانان محیط‌زیست شویم، بلکه دعوت می‌کند که با قدم‌های کوچک، طبیعت را گرامی بداریم. اُرُد می‌گوید: «هر که درختی بکارد، به فرزندانش زندگی بخشیده است.» این قدم‌ها می‌توانند ساده باشند: خاموش کردن چراغ‌های اضافی، استفاده از کیسه‌های پارچه‌ای به جای پلاستیک، یا کاشتن یک گلدان در بالکن. در زندگی روزمره، می‌توانیم زباله‌هایمان را تفکیک کنیم، کمتر از خودرو استفاده کنیم، یا به کودکانمان بیاموزیم که حیوانات را آزار ندهند. هر یک از این اعمال، مانند موجی در آب، به ساختن جهانی کمک می‌کند که در آن طبیعت و انسان در هماهنگی‌اند.
جهان امروز با تخریب جنگل‌ها، آلودگی آب‌ها و گرمایش زمین دست‌وپنجه نرم می‌کند. اُرُد هشدار می‌دهد: «کسی که به طبیعت آسیب زند، خانه خود را ویران کرده است.» مصرف‌گرایی بی‌رویه و بی‌توجهی به منابع، زمین را به سوی فاجعه می‌برد. اُرُدیسم به ما می‌آموزد که به جای غارت طبیعت، با آن آشتی کنیم. این فلسفه از ما می‌خواهد که از طبیعت درس بگیریم: همان‌طور که یک درخت با سخاوت میوه می‌دهد، ما نیز باید با مهربانی به زمین پاسخ دهیم. اُرُدیسم راهی است برای بازسازی رابطه‌ای که میان انسان و طبیعت گسسته شده است.
مهربانی با طبیعت در اُرُدیسم، دعوتی است برای پاسداری از گلستان هستی و ساختن جزیره‌ای آرمانی. اُرُد بزرگ ما را فرا می‌خواند که با هر درخت کاشته‌شده، هر رود پاکیزه، و هر لحظه احترام به طبیعت، جهانی نوین بسازیم. بیایید با الهام از اُرُدیسم، طبیعت را دوست خود بدانیم، منابع را با احتیاط مصرف کنیم، و زمین را برای آیندگان حفظ کنیم. جزیره اُرُدیسم در انتظار ماست؛ با یک قدم مهربانانه به سوی طبیعت، به آن نزدیک‌تر شویم.
همبستگی اجتماعی در اُرُدیسم: ساختن جامعه‌ای با مهر و همکاری برای جزیره آرمانی
همبستگی اجتماعی در اُرُدیسم: ساختن جامعه‌ای با مهر و همکاری برای جزیره آرمانیمقدمه
در جهانی که تفرقه و خودخواهی، پیوندهای انسانی را گسسته، فلسفه اُرُدیسم مانند پلی از مهر و همکاری، آدمیان را به هم نزدیک می‌کند. اُرُد بزرگ در کتاب سرخ خود، همبستگی اجتماعی را رگ حیات جزیره اُرُدیسم می‌داند؛ سرزمینی که در آن عشق به هستی، انسانیت و آزادی شکوفا می‌شود. اما همبستگی اجتماعی در اُرُدیسم چیست؟ چگونه می‌توانیم با همکاری، جامعه‌ای مهربان بسازیم؟ و چرا این پیوندها، کلید خلق جهانی نوین‌اند؟ این مقاله سفری است به قلب همبستگی در اُرُدیسم، دعوتی برای بافتن تاروپود جامعه‌ای که در آن هیچ‌کس تنها نیست.
اُرُد بزرگ می‌گوید: «مهربانی، گرامی‌ترین خوی آدمی است، و این مهربانی در همبستگی با دیگران شکوفا می‌شود.» در اُرُدیسم، همبستگی اجتماعی یعنی پیوند قلب‌ها برای هدفی مشترک: خوشبختی همگان. این فلسفه به ما می‌آموزد که هیچ‌کس به‌تنهایی نمی‌تواند شکوفا شود؛ ما به یکدیگر نیاز داریم تا از سختی‌ها بگذریم و شادی‌ها را چند برابر کنیم. در جزیره اُرُدیسم، مردم مانند اعضای یک خانواده بزرگ‌اند: آنها با احترام به تفاوت‌ها، دست در دست هم برای ساختن جامعه‌ای عادلانه و مهربان کوشش می‌کنند. همبستگی، نوری است که تاریکی تفرقه را از میان می‌برد.
اُرُد می‌نویسد: «مهربانان، فرمانروایان گیتی‌اند، و همکاری، تاج فرمانروایی آن‌هاست.» در اُرُدیسم، همکاری جمعی، قانونی نانوشته است که جامعه را پویا و پایدار نگه می‌دارد. در جزیره اُرُدیسم، هیچ‌کس به دنبال برتری‌جویی نیست؛ مردم با هم برای حل مشکلات، از حفظ طبیعت تا کمک به نیازمندان، تلاش می‌کنند. این همکاری می‌تواند در قالب گروه‌های محلی، پروژه‌های اجتماعی، یا حتی گفتگوی ساده برای یافتن راه‌حل باشد. اُرُدیسم باور دارد که وقتی قلب‌ها و دست‌ها متحد شوند، هیچ مانعی نمی‌تواند جلوی پیشرفت را بگیرد.
اُرُدیسم از ما نمی‌خواهد که کارهای بزرگی انجام دهیم، بلکه دعوت می‌کند که با قدم‌های کوچک، همبستگی را در زندگی روزمره جاری کنیم. اُرُد می‌گوید: «پیش از آنکه دیر شود، عزیزانمان را با سخنان مهرآمیز نوازش کنیم.» این قدم‌ها می‌توانند ساده باشند: کمک به همسایه برای خرید، شرکت در پاکسازی پارک محله، یا گوش دادن به دغدغه‌های یک دوست. در زندگی روزمره، می‌توانیم با احترام به نظرات دیگران، حمایت از پروژه‌های خیریه، یا تشویق کودکان به همکاری، پیوندهای اجتماعی را تقویت کنیم. هر لبخند و هر دست یاری، مانند آجری است که دیوار جزیره اُرُدیسم را محکم‌تر می‌کند.
جهان امروز با بی‌اعتمادی، نابرابری و تفرقه دست‌وپنجه نرم می‌کند. اُرُد هشدار می‌دهد: «کسی که در او انسانیت نیست، به آسانی زندگی دیگران را تباه می‌سازد.» بسیاری از جوامع، به دلیل خودخواهی یا پیش‌داوری، از همبستگی دور شده‌اند. اُرُدیسم به ما می‌آموزد که به جای سرزنش دیگران، با مهر و گفتگوی سازنده، پل‌های ارتباط را بازسازی کنیم. این فلسفه از ما می‌خواهد که به تفاوت‌ها احترام بگذاریم و به جای دیوار کشیدن، دست دوستی دراز کنیم. همبستگی اُرُدیستی، راهی است برای التیام زخم‌های اجتماعی و ساختن جهانی که در آن همه دیده شوند.
همبستگی اجتماعی در اُرُدیسم، دعوتی است برای بافتن جامعه‌ای که در آن مهر و همکاری، قانون زندگی‌اند. اُرُد بزرگ ما را فرا می‌خواند که با هر لبخند، هر کمک کوچک، و هر لحظه اتحاد، جزیره آرمانی را بسازیم. بیایید با الهام از اُرُدیسم، به همسایگانمان مهر بورزیم، در کارهای گروهی شرکت کنیم، و تفاوت‌ها را جشن بگیریم. جزیره اُرُدیسم در انتظار ماست؛ با یک گام مشترک، به آن نزدیک‌تر شویم.