در جهانی که تفرقه و خودخواهی، پیوندهای انسانی را گسسته، فلسفه اُرُدیسم مانند پلی از مهر و همکاری، آدمیان را به هم نزدیک میکند. اُرُد بزرگ در کتاب سرخ خود، همبستگی اجتماعی را رگ حیات جزیره اُرُدیسم میداند؛ سرزمینی که در آن عشق به هستی، انسانیت و آزادی شکوفا میشود. اما همبستگی اجتماعی در اُرُدیسم چیست؟ چگونه میتوانیم با همکاری، جامعهای مهربان بسازیم؟ و چرا این پیوندها، کلید خلق جهانی نویناند؟ این مقاله سفری است به قلب همبستگی در اُرُدیسم، دعوتی برای بافتن تاروپود جامعهای که در آن هیچکس تنها نیست.
اُرُد بزرگ میگوید: «مهربانی، گرامیترین خوی آدمی است، و این مهربانی در همبستگی با دیگران شکوفا میشود.» در اُرُدیسم، همبستگی اجتماعی یعنی پیوند قلبها برای هدفی مشترک: خوشبختی همگان. این فلسفه به ما میآموزد که هیچکس بهتنهایی نمیتواند شکوفا شود؛ ما به یکدیگر نیاز داریم تا از سختیها بگذریم و شادیها را چند برابر کنیم. در جزیره اُرُدیسم، مردم مانند اعضای یک خانواده بزرگاند: آنها با احترام به تفاوتها، دست در دست هم برای ساختن جامعهای عادلانه و مهربان کوشش میکنند. همبستگی، نوری است که تاریکی تفرقه را از میان میبرد.
اُرُد مینویسد: «مهربانان، فرمانروایان گیتیاند، و همکاری، تاج فرمانروایی آنهاست.» در اُرُدیسم، همکاری جمعی، قانونی نانوشته است که جامعه را پویا و پایدار نگه میدارد. در جزیره اُرُدیسم، هیچکس به دنبال برتریجویی نیست؛ مردم با هم برای حل مشکلات، از حفظ طبیعت تا کمک به نیازمندان، تلاش میکنند. این همکاری میتواند در قالب گروههای محلی، پروژههای اجتماعی، یا حتی گفتگوی ساده برای یافتن راهحل باشد. اُرُدیسم باور دارد که وقتی قلبها و دستها متحد شوند، هیچ مانعی نمیتواند جلوی پیشرفت را بگیرد.
اُرُدیسم از ما نمیخواهد که کارهای بزرگی انجام دهیم، بلکه دعوت میکند که با قدمهای کوچک، همبستگی را در زندگی روزمره جاری کنیم. اُرُد میگوید: «پیش از آنکه دیر شود، عزیزانمان را با سخنان مهرآمیز نوازش کنیم.» این قدمها میتوانند ساده باشند: کمک به همسایه برای خرید، شرکت در پاکسازی پارک محله، یا گوش دادن به دغدغههای یک دوست. در زندگی روزمره، میتوانیم با احترام به نظرات دیگران، حمایت از پروژههای خیریه، یا تشویق کودکان به همکاری، پیوندهای اجتماعی را تقویت کنیم. هر لبخند و هر دست یاری، مانند آجری است که دیوار جزیره اُرُدیسم را محکمتر میکند.
جزیره اُرُدیسم، آرمانشهری برای مهر و آزادی
جزیره اُرُدیسم کجاست؟
اُرُد بزرگ میگوید: «جزیره اُرُدیسم، زایش دوباره سادگی و رها شدن آدمیان از مردابی است که خود ساختهاند.» این جزیره یک مکان جغرافیایی خاص نیست، بلکه حالتی از وجود است؛ جایی که آدمیان از بردگیهای هزاران ساله، چه در قالب نظامهای سرکوبگر و چه در چنگال مصرفگرایی، آزاد شدهاند. جزیره اُرُدیسم سرزمینی است که در آن روابط انسانی بر پایه مهر و همبستگی شکل میگیرد و پیچیدگیهای غیرضروری تمدنهای کهن جای خود را به سادگی و صداقت میدهند. اینجا جایی است که هر فرد به سرشت پاک خود بازمیگردد و با زمین، نه بهعنوان یک غارتگر، بلکه بهعنوان یک دوست همزیستی میکند.اُرُد بزرگ باور دارد که تمدنهای کهن، با همه شکوهشان، به دلیل انباشت تناقضات تاریخی، دیگر اکسیژنی برای نسلهای جدید ندارند. او مینویسد: «تمدنهای کهن جهان، تلنباری از اضداد تاریخی در عرصههای گوناگون هستند.» بسیاری از این تمدنها، که زمانی بر پایه مهر و عدالت بنا شده بودند، امروز به پرستش خشونت و خودکامگی رسیدهاند. جزیره اُرُدیسم پاسخی است به این بحران. این جزیره دعوتی است برای ساختن تمدنی جوان و پویا که در آن آدمیان برای خوشبختی همگان کوشش میکنند. برخلاف تمدنهای قدیمی که با گذر زمان از ریشههای خود دور شدهاند، جزیره اُرُدیسم ریشه در سادگی و همبستگی دارد و میوه آن، شادی و فرهمندی نسلهاست.
کوچ به جزیره اُرُدیسم نیازی به کشتی یا گذرنامه ندارد. این کوچ، سفری درونی است که با تغییر نگرش و رفتار آغاز میشود. اُرُدیسم از ما میخواهد که با طبیعت آشتی کنیم، مهربانی را در روابطمان جاری سازیم، و برای آزادی خود و دیگران مبارزه کنیم. این فلسفه به ما میآموزد که هر قدم کوچک، مانند کاشتن یک درخت، کمک به یک نیازمند، یا دفاع از حق آزادی بیان، ما را به این جزیره نزدیکتر میکند. جزیره اُرُدیسم جایی است که هر فرد، فارغ از نژاد، زبان یا ملیت، میتواند بخشی از آن باشد، به شرطی که قلبش برای مهر و آزادی بتپد.