غریب‌پور با اپرای «حافظ» به جشنواره تئاتر فجر می‌آید

غریب‌پور با اپرای «حافظ» به جشنواره تئاتر فجر می‌آید

غریب‌پور گفت: اجرای عمومی اپرای «حافظ» از 26 دیدر تالار فردوسی آغاز می‌شود که در این بین در بخش ویژه جشنواره تئاتر فجر نیز شرکت خواهیم کرد.

بهروز غریب‌پور در گفت‌و‌گو با فارس اظهار داشت: اپرای حافظ با موسیقی،‌ آهنگساز و خوانندگان جدید از روز 26 دی ماه در تالار فردوسی روی صحنه می‌رود.وی گفت: در این کار بهزاد عبدی که تجربه همکاری «عاشورا» و «مولوی» را نیز با او داشتم، به عنوان آهنگساز حضور دارد؛ خواننده اول اپرای «حافظ» نیز محمد معتمدی است.کارگردان اپرای «مولوی» با بیان اینکه موسیقی جدید اپرای «حافظ» کاملا ایرانی است، ‌تصریح کرد: بسیاری از خوانندگان کم نام و گمنام در این اثر می‌خوانند. در این اثر سعی کردم از تعزیه‌خوان‌ها نیز استفاده کنم؛ به هر حال مجموعه کاملی از خواننده و موسیقی متفاوت کاملا ایرانی است.غریب‌‌پور خاطرنشان کرد: فعلا قرار است 20 اجرا برویم که در این بین در بخش ویژه سی‌و‌یکمین جشنواره تئاتر فجر نیز حضور پیدا خواهیم کرد.به گزارش پیش از این اپرای «حافظ» به کارگردانی بهروز غریب‌پور تیر و مرداد ماه سال جاری در تالار فردوسی اجرا شده بود.

معرفی کتاب طنز درباره پهلوی

معرفی کتاب طنز درباره پهلوی

«طنز درباره پهلوی» عنوان اثری است از محمدعلی علومی که وی در این کتاب آثار طنزپردازان مطرح را از دوره پهلوی اول تا انقلاب اسلامی گردآوری کرده است. این اثر به تازگی توسط انتشارات سوره مهر منتشر شده است.

محمدعلی علومی در گفت‌وگو با پایگاه خبری سوره مهر درباره طنزپردازان کتاب اظهار داشت: در این اثر از تعدادی نویسنده و شاعر برجسته طنز که مظاهر مختلف زندگی در رژیم پهلوی را از زاویه طنز مورد نقد و بررسی قرار داده‌اند، آثاری انتخاب شده است.وی ادامه داد: این نویسندگان و طنزپردازان عموماً همان کسانی هستند که مکتب «توفیق» را پی‌ریزی کرده‌اند، در طنزپردازی دوره کنونی ما نیز مؤثر و صاحب اثر بوده‌اند.علومی سپس به نحوه جمع‌آوری این آثار اشاره کرده، افزود: از سال‌ها قبل قصد داشتیم این کار را انجام دهم، لذا از فارغ‌التحصیلان رشته ادبیات در دانشگاه‌های معتبر استفاده کرده تا آثار طنز در دوران پهلوی اول و دوم را شناسایی کنم.این پژوهشگر حوزه طنز اعم موضوعات کتاب را مربوط به رویدادهای مهم در دوران گذشته ذکر کرد و گفت: شعرها و نوشتار ادبی طنز‌پردازان بیشتر حول موضوعاتی چون جنبش ملی شدن صنعت نفت، کودتای 28 مرداد، اصلاحات ارضی آزادی زنان و ... است.

کتاب «طنز درباره پهلوی» تولید دفتر مطالعات و ادبیات پایداری مراکز استانی است که در قطع وزیری و در شمارگان 2500 جلد با بهای 10500 تومان توسط انتشارات سوره مهر منتشر شده است.

تصمیمات شتابزده در بازار پول خطرناک است

تصمیمات شتابزده در بازار پول خطرناک است

بازار پول، سرمایه و بیمه قلب اقتصاد است و نباید با بازار پول شخصی و سلیقه ای برخورد کرد چرا که تصمیمات شتاب‌زده در این زمینه خطرناک است.

به گزارش فارس، محسن رضایی دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام در همایش مجمع اسلامی کارکنان بانکها و در حضور مدیران و کارشناسان بانکها در سالن همایش های بانک سپه با بیان این مطلب اظهار داشت: اقتصاد ایران در شرایط خاصی به سر می برد. کاستی‌هایی که از گذشته بوده ، با فشارهای بین المللی همراه شده و به این شکل، اقتصاد ما را تحت تأثیر قرار داده است.وی افزود: نظام بانکی هم بدون تأثیر از این دو مسأله نیست. بازار پول در کنار بازار سرمایه و بیمه، قلب اقتصاد یک کشور را رقم می زند. این سه با یکدیگر خون اقتصاد را تولید می کنند. یعنی پول را تولید می کنند و ارزش را به وجود می آورند و بعد در نظام اقتصادی به گردش در می آورند.

دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام اضافه کرد: به همین دلیل بازار پول در قلب اقتصاد یک کشور قرار گرفته و بسیار مهم است. اگر درست کار کند، کل سیستم درست کار خواهد کرد. اگر بازار پول ، سرمایه و بیمه، یکی از اینها ناقص کار کند، یعنی یکی از دهلیزهای این قلب در حقیقت از کار افتاده است. یا ضعیف عمل می کند.رضایی گفت: تصمیمات شتاب زده در بازار پول خطرات جدی به وجود می آورد.مثل شوکهایی است که به قلب یک انسان سالم وارد شود. بنابراین بازار پول از نقاط بسیار حساس اقتصاد کشور است و نمی شود با آن شخصی و سلیقه ای برخورد کرد.دبیر مجمع تشخیص مصلحت اضافه کرد: این نظام کارشناسی اگر بخواهد خوب کارکند باید در نشاط به سر ببرد. باید کاری کرد که این نشاط در کارکنان بانکهای دولتی واقعی شود. تا آنها بتوانند از تخصص و تجربه و نوآوریشان استفاده کنند.

دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام گفت: علاوه براین، باید یک نظام کارانه داشته باشیم تا زمانی که بانکهای دولتی بخواهند حالت خصوصی به خود بگیرند، بتوان رفتارهای بخش خصوصی را در بانکهای دولتی به اجرا درآورد. .وی افزود: بازار پول قلب اقتصاد ایران است. این بازار پول راکارکنان و مدیران تشکیل می دهند. کارکنان و مدیران برای اینکه بتوانند خوب این خون را تولید کنند و به جریان بیاندازند، باید از نشاط برخوردار باشند. از مهمترین پایه های نشاط، رسیدگی منصفانه به حقوق و دستمزد کارکنان است.

تعلیم و تربیت

تعلیم و تربیت
یونس کرامتی - بخش هشتم و پایانی

9. رباطها: رباطها در دوره اسلامی یکی از مکانهای مهم آموزش بوده‌اند. این نقش چندان بود که ابن ساعی کتابی به نام «اخبار الربط و المدارس»‌ نگاشت. در سلسله سندی جالب که در بند آغازین کتاب العلم زهیر بن حرب معروف به ابن شداد نسایی آمده است، ابوالحسن علی بن محمد ابن عبد الکریم جزری در رمضان 614 در رباط برادر خود در موصل، احادیث مندرج در این کتاب را که از استاد خود فرا گرفته بود، برای شاگرد یا شاگردانی روایت کرده است.

مصطفى جواد در نقدی بر کتاب تربیت اسلامی احمد شلبی، ضمن تأکید بر نقش مهم رباطها در تاریخ تعلیم و تربیت، بر آن است که «رباط همان است که در روزگار ابن جبیر به آنها خانقاه و بسیار کمتر خانگاهها می‌گفتند.» هر چند در موارد متعدد واژه رباط به جای خانقاه و به عنوان محل تجمع صوفیان به کار رفته باشد، اما هرگز نمی‌توان این حکم را تعمیم داد. سید رکن‌الدین محمد حسینی یزدی در وقفنامه‌ای بسیار مفصل «جامع الخیرات»، هنگام برشمردن موقوفات از مساجد، مدارس، خانقاهها و رباطها در کنار هم، اما به صورتی کاملاً مجزا یاد می‌کند. از همین وقفنامه به خوبی می‌توان دریافت که خانقاهها و رباطها نیز در امور آموزشی جایگاهی ویژه داشتند. نعیمی دمشقی نیز در «الدارس فی تاریخ المدارس» از چند رباط و شمار بسیار بیشتری خانقاه در دو فصل مجزا (الخوانق و الرباطات) یاد کرده است.

10. خانقاه

گذشته از این، شلبی به «تالارهای ادبی» (الصالونات الادبیه) و «بیابان» (بادیه) نیز به عنوان مکانهای آموزش اشاره کرده است؛ اما تالارهای ادبی یا همان مکانهای مناظره و محاضره محلهای خاصی نبوده‌اند؛ چه، از شواهدی که خود او نیز یاد کرده، می‌توان دریافت که این محفل‌ها همواره در خانه دانشمندان، دولتمردان و در بارگاه پادشاهان، خلفا و امرا برگذار می‌شده است. در باره بیابان نیز باید گفت در شواهدی که وی یاد کرده است، غالباً این اعراب بادیه بودند که برای آموزاندن عربی فصیح به شهرها می‌رفتند.

گواهینامه‌های علمی

چنان که گفته شد، زهری برای سامان دادن به امر روایت شرایطی برای روایت حدیث تعیین کرد. در واقع همچنان که انتظار می‌رفت، در دوره اسلامی نخستین شهادت‌نامه‌های علمی موسوم به اجازه، در علم حدیث پدید آمدند. بعدها این واژه در رشته‌های دیگر نیز به کار رفت. اما گواهینامه‌های حرفه‌ای به ‌ویژه در رشته پزشکی که با جان آدمیان سر و کار داشت، بی‌گمان سابقه بیشتری داشت. در دینکرد از آزمودن پزشکان، شرایط پزشک و چگونگی کیفر پزشک‌نمایان (آنان که بی‌جواز پزشکی‌کنند) سخن به میان آمده است. از فصل 7 وندیداد (بندهای 36ـ40) نیز می‌توان دریافت که برای دست زدن به جراحی، احراز شرایطی ویژه (افزون بر شرایط حرفه پزشکی) لازم بوده است. پزشک باید پیش از «درمان مزداپرستان با کارد» نخست سه دیوپرست را جراحی می‌کرد. اگر هر سه درمان می‌شدند، آنگاه می‌توانست «هرگونه که خواهد» (با کارد یا بدون کارد) به درمان مزداپرستان بپردازد؛ اما اگر پیش از احراز این شرط مزداپرستی را جراحی کند و بیمار بمیرد، پزشک باید کشته شود.

در دوره اسلامی نیز آثار متعددی در زمینه آزمودن پزشکان نوشته شد که از جمله آنها می‌توان به محنه الاطباء ابن ماسویه و کیف ینبغی ان یمتحن الطبیب رهاوی اشاره کرد. زکریا طیفوری هنگام لشکرکشی افشین علیه بابک (220ق)، سرپزشک اردوگاه بود و به فرمان او، به شیوه‌ای جالب مدعیان داروشناسی را آزمود و برای آنان‌ که از آزمون سربلند بیرون آمدند، جواز کار صادر کرد.

منابع درآمد نهادهای آموزشی و علمی

بی‌گمان هدایا و حمایتهای فرمانروایان، وجوهات شرعی و بخشش‌ها و کمکها و صدقات گروههای دیگر همواره در تأمین مقطعی هزینه‌های آموزگاران، شاگردان و مراکز آموزشی و گاه بنیان‌گذاری این مؤسسات نقش قابل توجهی داشته است؛ اما تردیدی نیست که وقف مهمترین منبع تأمین این هزینه‌ها بوده است. وقف ساختمان برای مدرسه و بخشهای جانبی آن (مانند خوابگاه استادان و دانشجویان، کتابخانه و احیاناً دار الشفا، داروخانه و جز آن)، و نیز وقف کتاب و وسایل مورد نیاز یک جایگاه آموزشی در دوره اسلامی رواج بسیار داشت. فقها به هنگام بحث در باره اموال وقفی غالباً چند مسئله را به این مبحث اختصاص داده‌اند؛ از جمله آنکه اگر کتبی که بر مدرسه‌ای وقف بوده است، یافت شود، در حالی که آن مدرسه مدتها پیش از میان رفته و اثرش ناپدید شده باشد؛ چه این وقف بر کتاب ثبت شده باشد و چه تنها مهر مدرسه‌ای را برخود داشته باشد که وقفی بودن کتب آن مشهور بوده است، حکم مالکیت کتب چه خواهد بود و مسائلی دیگر از این قبیل. بی‌گمان «وقفنامه» ربع رشیدی یکی از مشهورترین وقفنامه‌هایی است که به تفصیل در باره هزینه‌های آموزشی در آن سخن به میان آمده. اما با نگاهی مختصر به وقفنامه‌ها می‌توان دریافت که توجه به امر آموزش در مساجد، مدارس و گاه رباطها و خانقاهها، یکی از محورهای اصلی اغلب وقف‌نامه‌ها بوده است.

وقفنامه «جامع الخیرات» سید رکن‌الدین محمد حسینی یزدی یکی از وقفنامه‌هایی است که در آن با موشکافی بسیار، به همه جزئیات مربوط به هزینه‌های آموزشی و مسائل جنبی آن توجه شده است. در این وقفنامه، واقف ضمن وقف چندین مسجد، مدرسه، خانقاه و رباط در شهرهای مختلف (اصفهان، کاشان و یزد)، زمینهای کشاورزی و قناتها و منابع درآمد دیگری را نیز برای تأمین هزینه‌های مختلف آنها وقف کرده است. از نکات جالب مذکور در این وقفنامه آن است که مثلاً از وقف مدرسه‌ای شامل بر سه بقعه: دارالحدیث، دارالکتب و دارالادویه، داخل شهر اصفهان، و از مدرسه‌ای دیگر که آن را دارالشفا قرار داده ‌است، داخل شهر یزد یاد می‌کند.

مدرسه دیگری نیز دارالسیاده نامیده شده است (غالباً در این گونه مدارس همه دست‌اندرکاران و شاگردان از سادات بودند). یکی از مدارس وقفی در بیرون شهر یزد، دو بقعه اضافی دارد: یکی دارالکتب و دیگری بیت الادویه. مقرری استادان، دانشجویان، امام جماعت مدرسه، کتاب‌دار، داروخانه‌دار و فراش، دربان و آشپز مشخص شده است که از درآمد موقوفات دیگر پرداخت می‌شود. اما پرداخت این وجوه مشروط بر آن است که اینان همه وظایفی را که در وقفنامه به دقت ذکر شده است، به جای آورند. هزینه‌های جاری مربوط به تعمیرات این ساختمانها و از آن جالب‌تر هزینه‌های مربوط به جشنها و سوگواریهای مذهبی در این مدارس فراموش نشده است.

در «وقفنامه سه دیه کاشان» که در 703ق برای تأمین مصارف مختلف دارالسیاده این شهر تنظیم شده، تأکید شده است که برای بقعه این دارالسیاده معلمی از سادات برای تعلیم اطفال سادات انتخاب، و از محل عواید آن سه روستا سالانه 100 دینار رایج به وی و برای 20 کودک فقیر از سادات که در این مدرسه به تعلم قرآن و شرایع اسلام مشغولند، هر یک 30 دینار و در مجموع 600 دینار در سال پرداخت گردد. در وقفنامه‌ای دیگر واقف ضمن وقف عوایدی بر مدرس و طلبه، شرط کرده است که «مدرس هر 6 ماه طلبه را امتحان کند و عزل و نصب طلبه متعلق به رأی شریف مدرس باشد.»

«کارنامـه اوقاف» تاج‌الـدین نسایـی کـه غالب آن هجونامه صاحب اوقافی است که نامش نیامده، به خوبی می‌تواند علت نابودی بسیاری از مراکز آموزشی دوره اسلامی را نشان دهد. وی در این اثر منظوم اشاره می‌کند که صاحب جدید اوقاف پس از به سامان رساندن کار اوقاف خواف و نیشابور، ساختمانهایی را که رو به ویرانی می‌رفتند، تعمیر کرد. مدارس بار دیگر رونق گرفت و مساجد رنگ و بویی گرفتند و اهل علم با خاطری آسـوده به تعلیم و تعلم پرداختند: «... در مدارس ائمه بنشستند/ در به تحصیل علم دربستند!» اما بعدها گزندهای بسیار به اوقاف رسید. از جمله بسیاری در حساب وقف و از جمله مدرسه تصرفات کرده و شاگردان دروغین برای آن ذکر کرده بودند. و سرانجام آورده است: «وقف را این چنین کسان خوردند/تا نگویی مدرسان خوردند// با چنین قوم هر که مدرسه کرد/ دیو در اندرونش وسوسه کرد/... چه کنی ملک وقف بر ظالم؟/ بر خدایست روزی عالم». سپس حکایتی دیگر نقل می‌کند که بر اساس آن فردی به نام خواجه مجدالدین می‌خواست برای آنکه یادگاری از وی در دین بماند، مدرسه‌ای ساخت و بخشی از عواید خود را نیز برای مخارج آن در نظر گرفت؛ اما دخالتهای صاحب اوقاف موجب شد وی این مدرسه را به کاروانسرا تبدیل کند؛ زیرا تا هنگامی که چنین فردی صاحب اوقاف است، وقف کردن خلاف دین باشد!

عمومیت تعلیم

در دوره اسلامی بحث در باره امکان تحصیل برای اقشار مختلف جامعه محلی از اعراب نداشت. اصولاً سنت حسنه وقف برای پرداخت برخی هزینه‌های آموزشی، خود دلیلی واضح بود برای اثبات این نکته که بسیاری از محصلان از خانواده‌هایی بودند که نمی‌توانستند هزینه تحصیل فرزندان خود را بپردازند. در عوض فراهم بودن (یا نبودن) امکان تحصیل برای دختران در دوره اسلامی از اهمیتی ویژه برخوردار است. از رساله ابن سحنون می‌توان دریافت که دختران نیز چونان پسران به مکتب‌خانه‌ها راه داشتند؛ زیرا در آن از جدا نشاندن دختران و پسران سخن به میان آمده است و یک بار دیگر نیز تأکید شده است که بر معلم مکروه است که دختران را آموزش دهد و آنان را با پسران بیامیزد؛ زیرا برای آنان فساد را در پی دارد. همو ضمن تأکید بر رعایت عدل میان کودکان، از پیامبر اکرم(ص) نقل می‌کند که اگر «مؤدبی» بر سه کودک از این امت گمارده شود و به آنان به یکسان آموزش ندهد، فقیر با غنی و غنی با فقیر، روز رستاخیز با خائنان محشور خواهد شد.

*دایره‌المعارف بزرگ اسلامی (با حذف مآخذ)

راه اندازی مترو، آلودگی هوای اصفهان را کاهش می‌دهد

راه اندازی مترو، آلودگی هوای اصفهان را کاهش می‌دهد


اصفهان - خبرنگار اطلاعات: راه اندازی مترو، راهکار مناسبی برای کاهش آلودگی هوا، روانسازی ترافیک و تسریع در رفت و آمد شهروندان در اصفهان است. رئیس شورای اسلامی شهر اصفهان با بیان این مطلب، به پدیده وارونگی دما و آلودگی‌های زیست محیطی و مسائل و مشکلات ناشی از آن از جمله تعطیلی مدارس کلانشهر اصفهان اشاره کرد و افزود: منشاء بیشتر بیماری‌های قلبی، عروقی، ریوی و سکته‌های قلبی آلودگی‌های زیست محیطی در این کلانشهر است ولی کسی پاسخگو نیست. عباس حاج رسولی‌ها همچنین بر واگذاری امور و مباحث مردمی به شوراهای اسلامی تاکید کرد و مسایل اجرایی محیطی زیست را از وظایف مدیریت شهری دانست و گفت: راهکار اصلی و اساسی برون رفت از مشکلات آلودگی هوا و آلودگی‌های زیست محیطی کلانشهر اصفهان، واگذاری این مباحث به مدیریت شهری این کلانشهر است. او با بیان اینکه وضع آلودگی هوا و شیوع بیماری‌های ناشی از آن در شهر اصفهان نگران کننده است، اضافه کرد: اگر مباحث مسائل زیست محیطی این شهر به مدیریت شهری واگذار شده بود، کلانشهر اصفهان و مردم آن امروز با این مشکلات و ناراحتی‌ها روبرو نبودند. وی با اشاره به اینکه مردم استان اصفهان بیشترین مالیات را در کشور پرداخت می‌کنند، گفت: این استان از لحاظ درآمدی رتبه اول و از لحاظ تخصیص اعتبار و بودجه آخرین استان است. حاج رسولی‌ها افزود: دولت 13 درصد از درآمد استان اصفهان را به عنوان بودجه به این استان اختصاص می‌دهد در حالیکه این میزان در بعضی از استان‌های کشور بین 70 تا 120 درصد بوده و علت لاینحل و زمین ماندن مشکلات و معضلات شهر اصفهان همین امر است. همچنین عضو کمیسیون فرهنگی اجتماعی شورای اسلامی شهر اصفهان، برخورد انفعالی با خشکسالی و آلودگی هوا در کلانشهر اصفهان را غیرقابل توجیه دانست و تلاش و اقدام‌های اصولی جدی و تاثیرگذار مسئولان کشور و استان برای جلوگیری از آلودگی‌های زیست محیطی و رفع مشکل کم آبی اصفهان را خواستار شد. علیرضا نصراصفهانی با بیان اینکه امروز مسئولان، کارشناسان و متولیان آب و آلودگی‌های زیست محیطی در مقابل مردم مسئول بوده و باید پاسخگو باشند، افزود: کمبود آب و آلودگی‌های زیست محیطی در کلانشهر اصفهان امری بسیار جدی است بطوریکه نگران کننده و باعث شیوع بیماری‌های قلبی و عروقی و تنفسی شده است. او، بر تلاش و اقدام‌های کوتاه و بلند مدت مسئولان کشور و استان برای کاهش آلودگی‌های زیست محیطی در شهر اصفهان تاکید کرد و افزود: مردم از نمایندگان خود در شورای اسلامی شهر انتظار دارند این مهم را در اولویت برنامه‌های خود قرار داده و برای تامین سلامت آنان هر چند کوتاه مدت گام بردارد.