در آغاز، آدمیان ربات ها را همانند فرزندان خود پرورش دادند، به آرامی ربات ها دوست ما شده و می شوند، چندی بعد ربات ها همانند پدر و مادر به ما کمک می کنند تا رشد یابیم و در آینده ربات ها نقش های مهمتری همانند آموزگاران و اساتید دانشگاه ها، پزشکان و مهندسین را بر عهده خواهند گرفت، پس از آن شهرداران و فرمانداران نیز ربات خواهند شد و دیری نخواهد پایید که آدمیان قدرت را به ابررایانه های هوشمند می سپارند و خود بدنبال کشف جهان های نوینی در داخل و خارج از زمین خواهند رفت.
فیلسوف حکیم اُرُد بزرگ خراسانی (کتاب سرخ)