این گزارش حتی پایانی هم ندارد. پایانی نیست بر مشکلات کودکانی که ناخواسته به دنیا میآیند و نمیدانند که چه کسانی هستند. بچههایی که هنوز بچگینکرده پدر شدهاند، مادر شدهاند، اما نه میدانند خودشان از کجا آمدهاند، نه بچهشان به کجا میرود. اینجا لب خط است، دروازه غار. اینجا ته خط است برای بچههایی که معامله میشوند تا مادرشان بگوید: «فروختمش و پول زندگی را به دست آوردم / چاره دیگری نداشتم. اگر نمیفروختم چه کار میکردم؟ / نمیتوانستم نگهش دارم. آدم در خماری هر کاری میکند. وقتی پول خوبی پیشنهاد میکنند دیگر به من چه که بدانم کجا میرود؟»
http://www.asriran.com/fa/news/321699/
افزایش اندک دمای آب اقیانوسی می تواند مهاجرت ماهی ها به آب هایی با شرایط دمایی مناسب تر را به همراه داشته که در نهایت جوامع ماهیگیری را تحت تاثیر قرار خواهد داد.
گرمایش آب اقیانوس؛ تهدیدی فرا اقیانوسی
محمد مهدی حیدرپور، زیست نیوز - بنابر نتایج مطالعه جدید دانشمندان که در نشریه "گلوبال چنج بیولوژی" منتشر شده، با افزایش دمای اقیانوس، زندگی ماهی ها در زیست بوم های اطراف خط استوا با تهدیدهای جدی مواجه خواهد شود. بر همین اساس، افزایش اندک دمای آب اقیانوسی می تواند مهاجرت ماهی ها به آب هایی با شرایط دمایی مناسب تر را به همراه داشته که در نهایت جوامع ماهیگیری را تحت تاثیر قرار خواهد داد.
"جودی رامر"، کارشناسان صخره های مرجانی در دانشگاه جیمز کوک استرالیا، و همکارانش شش گونه ماهی در امتداد صخره های مرجانی استوایی و آثار گرمایش آب بر توانایی بقای آنها را مورد بررسی قرار داده اند. در همین راستا، مشخص شده است حتی یک گونه نیز در آب هایی که گرمایش سه درجه سانتیگرادی را نسبت به دمای کنونی تجربه کنند، قادر به بقا نیست.
حساسیت دمایی احتمالا از آن جایی ناشی می شود که ماهی ها در آب های گرم استوایی تنها دامنه محدودی از دما را طی دوران زندگی خود تجربه کرده و برای بهترین عملکرد در این دماها تکامل یافته اند. به گفته رامر، گونه های ماهی استوایی در معرض بیشترین خطر ناشی از تغییرات آب و هوایی قرار داشته زیرا با دامنه محدود دمایی سازگار شده اند. بر همین اساس، افزایش دو تا سه درجه سانتیگرادی پیش بینی شده تا پایان قرن حاضر می تواند خطرات قابل توجه ای را متوجه گونه هایی خاص کند.
برای محاسبه چگونگی عملکرد ماهی ها در دماهای مختلف آب، رامر و همکارانش نرخ های مصرف اکسیژن توسط ماهی ها که موجب سوخت و ساز می شود را بررسی کرده اند. تجزیه و تحلیل آنها نشان داده با گرمایش آب عملکرد ماهی ها کاهش می یابد. در شرایط آزمایشگاهی انجام تست، این مساله ماهی را تهدید نمی کند. اما در حیات وحش، هنگامی که ماهی به سطح بالای عملکرد خود برای شکار و یا فرار از دست شکارچی نیازمند است، دمای آب نقشی کلیدی در حفظ بقا ایفا می کند.
به گفته رامر، با تداوم گرمایش آب امکان مهاجرت ماهی ها به آب هایی با دمای مناسب تر وجود داشته که اثری فرا اقیانوسی به همراه خواهد داشت. این مساله بر جوامع انسانی وابسته به ماهیگیری تاثیرگذار خواهد بود. هنگامی که موضوع امنیت غذایی مد نظر قرار گیرد، این شرایط حالتی اضطراری و فوری می یابد
بسیار شرم
آور است که برغم این همه دستگاه ، باز هم تعداد کثیری از رانندگان معتاد
هستند و معلوم است که معتاد ، به ویژه در ساعات شب، بیش از دیگران در معرض
حادثه سازی است.
عصرایران - سقوط یک دستگاه اتوبوس به دره ای در جاده
هراز ، تعداد زیادی از هموطنان مان را به کام مرگ و جراحت فرستاد که تا
لحظه نگارش این متن ، تعداد کشته شدگان به 20 نفر رسیده است.
این که
علت وقوع سانحه چه بوده است ، هنوز مشخص نیست اما به بهانه این حادثه غم
انگیز که ساعت 4.5 صبح به وقوع پیوسته یک نکته را می توان به طور کلی ( و
نه درباره حادثه اخیر) درباره سوانح اتوبوسی مطرح کرد و باقی موارد را در
آینده پی گرفت.
ضمن احترام به رانندگان و کمک رانندگانی که برای
حمل مسافران بین شهری زحمت می کشند و شب و روز و تابستان و زمستان ، در
نهایت احتیاط، قانونمداری و امانتداری مردم را به مقصد می رسانند، باید به
صراحت و بی تعارف گفت که بخش قابل توجهی از کسانی که جان و مال مردم را در
جاده ها و اتوبان های بیرون شهر به دست می گیرند ، مشکل اعتیاد دارند ، هر
چند که ممکن است گواهی سلامت هم داشته باشند!
این در حالی است که بر
وضعیت این رانندگان ، هم شرکت های مسافری ، هم وزارت راه و ترابری و هم
پلیس نظارت دارند و این ، بسیار شرم آور است که برغم این همه دستگاه ، باز
هم تعداد کثیری از رانندگان معتاد هستند و معلوم است که معتاد ، به ویژه در
ساعات شب ، بیش از دیگران در معرض حادثه سازی است.
جای معتاد هر جا که باشد، پشت فرمان اتوبوس هایی نیست که زن و بچه مردم در آنند.
سوال
مشخص از مدیران شرکت های مسافربری ، مسولان وزارت راه و ترابری و پلیس
راهور این است که آیا واقعاً از کنترل رانندگان ناتوان هستند؟
این
همه جوان و میانسال جویای کار که بسیار هم سالم هستند در این کشور وجود
دارد؛ آیا نمی توان اولتیماتومی به رانندگان معتاد داد و سپس ، با آموزش و
کارآموزی افراد جویای کار ، آنها را جایگزین کرد؟
کار راحتی نیست و طرح و
برنامه می خواهد ولی باید انجام شود ، آن هم به یک علت ساده: "راننده هایی
که معتاد هستند مردم را به کشتن می دهند و حتی خودشان هم کشته می شوند."
پیشنهاد
مشخص این است که وزارت راه و ترابری و پلیس ، فرصت معقولی به شرکت های
مسافربری بدهند تا محیط کاری شان را سالم سازی کنند و افراد سالم را
جایگزین معتادها نمایند و بعد از آن ، با شرکت های متخلف که منافع خود و
چند راننده معتاد را بر جان و مال مردم ترجیح می دهند ، برخورد جدی کنند.
البته
همان گونه که ذکر شد ، این سخن ، نافی زحمات و خدمات شرکت های مسافربری و
رانندگان شریف آنان نیست ، بلکه تمرکز صرفاً بر روی رانندگانی است که دچار
اعتیادند و مسافران بیچاره باید تاوان اعتیاد آنان را با جان شان بدهند.
منتظر پاسخ وزارت راه و ترابری و پلیس به این پیشنهاد هستیم و نتیجه آن را چه مثبت و چه منفی به اطلاع مردم خواهیم رساند.