وقتی
از لزوم آشنایی همگان با تحولات وب صحبت میکنیم، برخی تصور میکنند، چنین
دانشی حتی در حد داشتن یک دورنمای مبهم برای افرادی که عملا در زمینه
آیتی فعالیت نمیکنند، غیرضروری است. اما دست آخر، به مواردی برمیخوریم
که کمدانشی، عواقب خود را زندگی و کار روزانه به نمایش میگذارد.
به گزارش سرویس نگاهی به
وبلاگهای خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، نویسنده وبلاگ "یک پزشک" به
نشانی http://1pezeshk.com با مقایسه نتایج مطالعهای که به تازگی روی
وبسایت 100 روزنامه پرخواننده آمریکایی انجام شده با وضعیت روزنامههای
کشور ما، در ادامه آورده است: استفاده از محتوای تولید شده توسط
خوانندگان: در سال 2008، 58 درصد روزنامههای آمریکایی به نحوی از محتوای
تولیدشده توسط خوانندگان و کاربران سایتشان (به صورت مقاله، عکس یا
ویدئو) استفاده کردند که در مقایسه با 24 درصد سال 2007، نشاندهنده اهمیت
و ارزش روزافزون روزنامهنگاری شهروندی است. کدام از یک روزنامههای
پرمخاطب ما حقیقتا چنین کاری را انجام میدهند؟ آیا در سایت روزنامههای
ما قسمتی برای ارسال عکس و خبر وجود دارد؟ چرا باید روزنامههای ما خود را
از چنین منبعی که میتواند خبرهای آنها را غنیتر کند، محروم میکنند؟ کامنت: 75 درصد روزنامههای
آمریکایی در سال 2008، اجازه نوشتن و ارسال کامنت در قسمت زیر هر مقاله
میدهند. در سال 2007، این عدد 33 درصد بود. چند درصد روزنامههای ما
اجازه نوشتن و ارسال کامنت را میدهند؟ شبکههای اجتماعی: 10 درصد روزنامههای آمریکایی امکانات شبکههای اجتماعی را دارند. در سال 2007 این عدد تنها 5 درصد بود.
این روزها صاحبان هر سایت و حتی
وبلاگی، در صدد ایجاد شبکه اجتماعی خود هستند تا از این طریق هم تعامل خود
و خوانندگانشان را افزایش دهند و هم تعاملات خوانندگانشان را با هم. به
علاوه چنین کاری، تبلیغ بسیار مناسبی برای سایت محسوب میشود. مسلما تا
رسیدن به روزی که روزنامههای و نشریات ایرانی لزوم دست زدن به چنین کاری
را حس کنند، فاصله درازی داریم. نمایش مقالههای برتر: 76 درصد
سایتهای نشریات آمریکایی، مقالههای پرخوانندهای را که بیش از همه ایمیل
شدهاند یا در مورد آنها مطلبی در وبلاگها نوشته شده است یا کامنت زیاد
داشتهاند، در صفحه اول سایت، نمایش میدهند. چنین قسمتی را در سایتهای
نشریات ایرانی نمیبینیم. تبلیغات هوشمند متناسب با
محتوا: سایت همه روزنامههای آمریکایی تبلیغات متناسب با مقاله و محتوا
دارند. مثلا در صفحه فناوری خود تبلیغ نرمافزاری و سختافزاری انجام
میدهند. آنها با شیوههای مختلفی مثلا استفاده از Google Adword این کار
را میکنند. صاحبان صنایع و خدمات در ایران
اصلا متوجه نقش تبلیغات آنلاین نیستند و روزنامههای ایرانی هم عمده تمرکز
خود را بر پذیرش و چاپ تبلیغات در نسخه کاغذی روزنامه، معطوف کردهاند.
آنها درنیافتنهاند که درج آگهی آنلاین، دستکم میتواند قسمتی از هزینه
وبسایت را جبران کند و در بلندمدت میتواند حتی سود اضافهای برای آنها
فراهم آورد. در شرایطی که سایتهای بسیاری از روزنامههای ایرانی فاقد
آگهی است، نباید صحبت از درج آگهی هوشمند متناسب با محتوا به میان آورد! 57 درصد روزنامهها، نسخه pdf
روزنامه را برای دانلود در اختیار بازدیدکننده میگذارند، 20 درصدشان
امکانات چت دارند، 96 درصدشان، اطلاعات مربوط به آب و هوا دارند، 40
درصدشان سرخط خبرها را به مشترکانشان پیامک میزنند و 70 درصدشان تقویم
رخدادهای اجتماعی دارند. خوشبختانه یا بدبختانه،
سایتهای روزنامههای ما هر ویژگیای نداشته باشند، نسخه pdf را فراموش
نمیکنند، اصولا pdf از ارکان سایتهای روزنامههای ماست. SMS زدن سرخط
اخبار کار جالبی است که تصور میکنم یکی از روزنامههای ایرانی قبلا این
کار را انجام میداد. طراحی سایت یک هنر و تخصص است.
طراح باید هم به زیبایی کار و استاندارد بودن طراحی توجه داشته باشد و هم
سایت را مجهز به ویژگیهای روز کند. متأسفانه به سبب ناآشنایی و بیگانه
بودن عدهای از مدیران، صاحبان و حتی دبیران و نویسندگان روزنامهها ما به
تحولات وب، ویژگیهایی که باید یک سایت خوب از آنها بهره ببرد، بر آنها
نامکشوف است. بنابراین آنها هنگام سفارش سایت، طراحان را با مشکل مواجه
میکنند، چون برای طراح سایت مشخص نمیکنند که کدام ویژگیها را باید در
سایت بگنجاند. بنابراین دست آخر آنها صاحب سایتی میشوند که استاندارد
نیست و فاقد ویژگیهای معمول روزنامههای دنیاست. البته نباید از جاده انصاف
خارج شد و همه مشکلات را متوجه صاحبان و مدیران روزنامه یا احیانا طراحان
کرد و از محدودیتهای موجود صحبتی نکرد. مسلما ایجاد یکی بخش چندرسانهای
(ودکست، پادکست، یا سلایدکست و …) با علم به اینکه اکثریت خوانندهها
دسترسی به اینترنت پرسرعت ندارند، انگیزه کمی برای صاحبان سایتها ایجاد
میکند. طبق قوانین نوشته یا نانوشته
اینترنتی در ایران، صاحب سایت، مسوول کامنتهای خوانندگان است و بنابراین
داشتن چنین قسمتی هم برای یک نشریه چندان معقول به نظر نمیرسید. در زمینه
تبلیغات آنلاین، هم مشکلات فراتر از اینهاست. اما با وجود این محدودیتها، برطرف کردن بعضی از مشکلات بسیار ساده است، مثلا داشتن یک خروجی فید خوب، کار هزینهبر و دشواری نیست.
بخشDiscover :
این بخش نیز یکی دیگر از قسمتهایOption Folder
برنامهNmapWin است که خود 4 گزینه دارد و در مورد هر کدام توضیح
میدهیم.
گزینه TCP Ping : این گزینه از برنامه برای پینگ
درTCP بکار میرود و با فرستادن پینگ که به آن پیامICMP Echo هم میگویند برای
آیپیها و سیستمهای مشخص شده در برنامه میفهمد که کدام یک از آن سیستمها فعال
هستند و بعد از این کار شما میتوانید پورتهای آن سیستمهای فعال را اسکن
کنید.
گزینه TCP+ICMP : این گزینه که پیش فرض
قسمتDiscover هم است برای پینگ کردن سیستمها در هر 2 پروتکلTCP وICMP به کار
میرود و در بخشDiscover از همه بهتر و مفیدتر است و برای بررسی فایروالهای
سرورها نیز می شود از این گزینه استفاده کرد.
گزینه ICMP Ping
: برای پینگ کردن سیستمها در پروتکل کنترل پیام اینترنت (ICMP) میتوان
از این گزینه استفاده کرد و فقط مخصوص ابن پروتکل است.
گزینهDon't
Ping : با فعال کردن این گزینه برنامه هیچ نوع پینگی انجام نمیدهد و
بخشDiscover از اسکن برنامه حذف و غیر فعال میشود.
بخش:
Options
گزینهFragmentation : این گزینه زمانی
برای ما مفید است که مخفی اسکن کردن ما از نتیجه اسکن برای هکر اهمیت بیشتری داشته
باشد، این گزینه از آیپیهای مبدا‡ برای اسکن استفاده میکند و به وسیله روشهایی
آیپی هکر و هر اطلاعاتی راجع به شخص اسکن کننده را پنهان میکند و بیشتر این گزینه
زمانی مفید است که اسکنی از نوع SYN FIN-Xmas و یاNull صورت گیرد ولی در هر صورت
با انتخاب این گزینه کمی از کارایی برنامه و نتیجه پایانی اسکن کم
میشود.
گزینهGet Identd Info : این گزینه نیز برای زمانی
مفید است که بخواهیم سیستمی را از نوع پویش Connect اسکن کنیم و میتوان گفت این
گزینه مکمل اسکن Connect بشمار میرود و با انتخاب این گزینه به همراه پویش اسکن
اطلاعات ارزشمندی میشود از یک سرور بدست آورد.
گزینهResolve All
: از این گزینه نیز شما میتوانید برای پیدا کردنDNS(domain name server)
ها در سیستمها و آیپیهای داده شده به برنامه استفاده کنید، البته این گزینه بر
روی تمام آیپیهای داده شده به برنامه عملReverse Whois را انجام میدهد و برای آن
فرقی نمیکند آن IP فعال است یاDown زیرا از همه آنهاWhois میگیرد. این گزینه
نیز برای پیدا کردن سرورها وDNS ها خیلی مفید است.
گزینهDon't
Resolve : این گزینه عملReverse Whois را روی هیچ سیستمی انجام نمیدهد و
بیشتر برای زمانی مفید است که شما برای اسکنی که میخواهید انجام دهید احتیاج به
سرعت دارید که در این صورت میتوانید از این گزینه استفاده
کنید.
گزینهFast Scan : این گزینه نیز احتیاج به توضیح
ندارد و مشخص است که با انتخاب این گزینه سرعت اسکن بیشتر میشود ولی وقتی که سرعت
بیشتر باشد نتیجه اسکن ضعیفتر از حالت عادی اسکن میشود ولی اگر شما به سرعت
احتیاج دارید میتوانید از این گزینه استفاده کنید.
گزینهOS Detection : این گزینه که گزینه پیش فرض قسمتOption
هم است یکی از مهمترین گزینههای برنامه است که کار آن حدس زدن و فهمیدن سیستم عامل
سیستم در حال اسکن است ولی شاید برای شما جالب باشد که چگونه برنامهNmap و این
گزینه میتواند نوع سیستم عامل را فقط با دانستن آدرس IP آن حدس بزند برای این
کارNmap از یک تکنیک به نام کپی برداری از پشتهTCP/IP استفاده میکند و با کمک
گرفتن ازRFC ها بستههایی را به پورتهای مختلفی روی سیستم هدف میفرستد و چگونگی
تغییر شماره سریال در بستهSYN-ACK را بررسی میکند و در نهایت نوع سیستم عامل را
حدس میزند.
گزینهRandom Host : این گزینه نیز به آیپیهای
داده شده در قسمتHost برنامه توجه نمیکند و آیپیهایی را بصورت اتفاقی انتخاب
میکند و سپس اسکن میکند.
قسمتDebug و گزینهDebug : این
گزینه اولین گزینه قسمتDebug است که در قسمتOption قرار دارد که برای دیباگ کردن
بکار میرود و با انتخاب این گزینه نتایج دیباگ را شما میتوانید در قسمت Output
برنامه ببینید.
گزینه Verbose Very verbose : این دو گزینه
نیز جزئیات و مراحل اسکن را نشان میدهند که پیشنهاد میشود اگر قصد استفاده از
گزینه دیباگ را دارید به عنوان مکمل این اسکن از گزینهVery verbose استفاده کنید
چون این گزینه نسبت به گزینهverbose کارایی بیشتری دارد و مراحل اسکن و دیباگ را
دقیقتر نشان میدهد.
در شماره آینده با دیگر بخشهای اصلی برنامه Nmap آشنا
خواهید شد.
بهروز کمالیان